علی اصغر امیری

هر فردی در زندگی رسالتی دارد (درواقع می‌تواند داشته باشد). خوش به حال افرادی که رسالت‌شان در زندگی را یافته‌اند (یا ساخته‌اند). 

هرچند رسالت زندگی می‌تواند موضوعی بسیار ساده باشد، برخی به دنبال مسائلی پیچیده و مبهم هستند.

رسالت من در زندگی خوب بودن است. به همین سادگی.

خیلی از افراد قسمت عمده‌ای از زندگی خود را در قابی به نام سازمان سپری می‌کنند. قابی که غالباً شناخت درستی از آن ندارند، در هر مقام و جایگاهی که باشند. 

رسالت من در زندگی خوب بودن و ایجاد این حس خوب در افراد است، هر جا که باشند. بخصوص افرادی که در قاب سازمان زندگی می‌کنند. حس خوب، گوهری ناب است که می‌توان آگاهانه آن را ایجاد کرد. حتی در قاب سازمان!

تلاش‌ام این است که بیاموزم چطور می‌شود در هر سازمانی این حس خوب را ایجاد کرد تا مردمی که در قاب سازمان دور هم جمع شده‌اند، زندگی خود را تباه شده، نبینند. 

قرار نیست زندگی‌مان را تباه کنیم تا به اهداف دیگران برسیم. مگر اینکه رسیدن به اهداف خودمان هم، هم‌سو و هم‌گام با اهداف آنها (سازمان) باشد. در غیر این صورت زندگی را خواهیم باخت.

من زیست شناسی خوانده ام هم در مقطع کارشناسی (دانشگاه تهران) و هم مقطع ارشد (دانشگاه تربیت مدرس)، بعداً تصمیم گرفتم که مدیریت بخوانم. خوشبختانه و آگاهانه در مسیر مدیریت منابع انسانی گام نهادم. مسیری که هم مسیر شغلی‌ام را تغییر داد و هم نگاهم را به زندگی.

دوباره کارشناسی ارشد خواندم (دوباره در دانشگاه تهران)، مدتی تجربه کسب کردم در تجربه ی شاپرک آبی. دوباره ادامه دادم و دکتری پذیرفته شدم، برای سومین بار در دانشگاه تهران.

در حال حاضر دانشجو هستم (رشته مدیریت بازرگانی، گرایش منابع انسانی و رفتار سازمانی)، البته تمام عمر دانشجو بودم و خواهم بود.

امیدوارم بتوانم به مسائل از زوایای جدید نگاه کنم و چشم انداز جدیدی در این حوزه ایجاد کنم هم برای خودم و هم برای دیگران.